Een vuurhaard is feitelijk niets meer dat een verzameling van watervoerende pijpen, die een ruimte vormen waarin verbranding plaatsvindt.In de vuurhaardwanden van de stoomketel is gewoonlijk het verdampergedeelte opgenomen. In dat geval worden de wanden van de vuurhaard gevormd door de verdamperpijpen.
De vuurhaardwanden dienen gasdicht te zijn tegen rookgaslekkage naar buiten toe of luchtlekkage naar binnen als gevolg van het drukverschil binnen en buiten de ketel.
De warmte overdracht vindt deels plaats door straling en deels door convectie.

De vuurhaard wordt gezien als onderdeel van de ketel. Moderne waterpijpketels hebben een vuurhaard die opgebouwd is uit aan elkaar gelaste pijpen,die samen een membraanwand vormen.

                                                          Vuurhaard met membraanwand. Eems Centrale

Diverse uitvoeringen

Behalve membraanwanden zoals hierboven staat afgebeeld kennen we ook nog losse gladde ketelpijpen, die rijen tegen een laag vuurvaste bemetseling zijn geplaatst.

Een membraanwand bestaat uit waterpijpen,die over bijna de gehele lengte met elkaar zijn verbonden door een bepaalde constructie. Dit kan zijn:

• Strippen die tussen de pijpen worden gelast;
• De pijpen worden voorzien van vinnen welke aan elkaar worden gelast;
• De pijpen worden onderling aan elkaar gelast, rookgaszijde.

Enkele voordelen van de membraanwand zijn:

• De wand kan veel warmte opnemen;
• Grotere overdrukken;
• De wanden zorgen voor een stijve constructie waardoor er minder ondersteuningen nodig zijn, snellere montage.

Verder komen er nog constructies voor met:

• Skincasing wanden

Skincasing
Bij skincasing is rond de buitenkant van de verdamperpijpen een dun plaatstalen gasdicht omhulsel aangebracht als een extra huid om de ketel.
Om deze plaat te beschermen tegen de straling van het vuur, worden de verdamperpijpen zo dicht mogelijk tegen elkaar geplaatst.